Leyla Menteşe Şiirleri - Şair Leyla Menteşe

0

TAKİPÇİ

Leyla Menteşe

Bilmem aşkı, alışkanlık bendeki
Aç bırakırım sevdayı, korkarım belki
Gözlerine ram oldum, benliğim mayhoş
Aşka kalleşlik değil bendeki, deliririm belki..

Bartın (02-05-2007)

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Bilmezdim acısını zamanın
Kor, ateşten beter yakarmış
Duymazdım sevdasını aşkların,
İnanmazdım..

Bitti dediğim yerdeydim sevgili;

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Sevdalara çiçek açan korkunun gölgesinde
Büyümesini bekledim cesaretin menekşe kokusunun
Suyunu sarp iklimlere saldım sevginin
Tomurcuklansın istedim, çocukların koynunda güneş
Salınsın istedim, başaklar boydan boya

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Aşk ateşi varken gecede
Gündüzler hüzünlendi yine
Sallanırken dalgaların koynunda,
gördüğüm o tekne
Bir ben miydim kalan geride!

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Sabaha kalmaz yolculuğum
Gecenin yorgun düşleridir savurduğum
İmdadıma yetişmez yokluğum
Uçar giderim, geceye kanat çırparım.

Sefasını sürerim yalnızlığımın

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Garibin biri der ki;
Bakma şimdi garip olduğuma
Ben de bir zamanlar sen gibiydim
Düştüm bir sevda yoluna
Şimdi kor ateşte odun gibiyim.

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Sevgiliye uzandı eller
Geçit vermez küskün bakışlar
Ufukta kaybolan gözler
Bitmek bilmez yorgun yakarışlar.

Çalmaz çanlar, durdu zaman

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Yalnızlık penceremde, içeri sızmak istiyor
Mutsuzluk kapımda, bana gülümsüyor
Avunmak nafile, neyi bekliyorum
Bir çiğ damlası yüreğimde, bana göz kırpıyor.

Aldatmışım kendimi, yıllara meydan okurken

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Ya canlı getir beni
Ya göm toprağına gecenin
Emanet alırken yüreğimi
Yaralamayacaktın hani beni!

Kaybolurken gözlerinin derinliğinde

Devamını Oku
Leyla Menteşe

Kuytu bir köşede kalmış yalnızlığım. Boğuşurken benliğimin sessizliğinde, yıkanmış ruhumla dalgaların koynunda.

Ateşten bir yudum içtim, bu kadar ıslak değildi bedenim. Savaşırdım bilmecelerle, sevemezdim körpe vücudumun tütün kokusunu. Ardıma bakardım hep, birşeyler arardım. Sonra tekrar devam ederdim yola, ardımda bıraktıklarımla…

Kaybettiklerimi biliyorum. Biliyorum ki güneş, mavi değil aslında. Kırmızı değil gökyüzünün rengi. Parlamıyor aslında yıldızlar, biliyorum. Ve biliyorum ki, kendi gerçeğime dönemeden ölücem.

Devamını Oku