Sen seni saklamışsın derinden
Sen seni oynatmazsın yerinden
Bulamazsın ki o çocuğu, göremezsin beni
Sen sana bağlamışsın kendini, hiç hissettirmeden.
Yokluğun yok ki, varlığında sen
Masumiyetini gizleme benden
Sen baharda çiçek gibisin
Kıvılcımları külleme yeniden
Susuz çöllerde buse gibisin.
Gözyaşlarını akıtma yeniden
Yarınım yok ki çare bulayım
Kandırma kendini aşk var diye
Vurmuşum bendimi toprağa
Sürüldüğüm yerde 'ben' diye birşey yok
Kalkanım yok ki sper olayım
Öldürmüşüm geceyi, sabaha gebe iken
Yalpalamışım sokaklarda
Kaldırımda resmim
Yokluğumdu beni anlatan
Bu sarhoş gecenin gözlerine dalar iken.
Anlamsız gecelerin yorgun damlaları
Sakladım içimdeki çocuksu bakışları
Sürgüne vurmuşum bendimi, ayağımda pranga
Sindiremedim içimdeki korkak arayışları.
Hatalarım, pişmanlığımı kovalar
Sanma ki geldim de buldum seni
Sanma ki sığdırdım sayfalara
Ey haddini bilmez sevgili;
Yaktın içimdeki umarsız ateşi
Heba ettin, dönüşü olmayan uçurumlara.
Bir ömür böyle geçti, sen gelmedin
Kaç bahardır yollarını gözledim
Hep bana uzaktan gülümsedin
Elini tutmak istedim, izin vermedin.
Yanımdan geçtin de, ben mi farkedemedim
Bir yol var ki önümde, ne garip
Adını bilen ben değilim
Gömülmüş bu şehir, gömülmüş geceye
Terk edilen ben değilim.
Yürüyorum ya bu garip yolda
Yazarım adını heceler boyu
Dökerim gözlerinin önüne kitap kitap
Okurum aşkın, sevdanın sonsuzluğunu
Sererim gözlerinin önüne yaprak yaprak.
Bartın (09-04-2007)
Yabana atıldım bensiz masalarda
Gözlerim; suskunluğumun penceresi
Gözlerim; yalnızlığımın aynası
Saklı kaldım, yalancı düşler sokağında.
Yıldızlarını saydım asi gecenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!