Nur/ay Şiiri - Bekir Alim

Mehtapsız gecelerin süslerken düşlerimi
Bu sevdanın içinde közüm olsaydın nur/ay
Gözyaşımla sulardım solgun gülüşlerini
Bitmeyen şu derdime çözüm olsaydın nur/ay

Sabahın seherinde akardım ılık ılık
Güneş vuslata doğar kaybolurdu yalnızlık
Huzurla uyanırdım olmazdı hiç ayrılık
Gönlümdeki tek sevda sözüm olsaydın nur/ay

Itır kokan nefesin geceme damga vurur
Yokluğunda hasretin içten içe kavurur
Bir bakışın ömrüme can verir gel ne olur
Bu sevda ateşinde özüm olsaydın nur/ay

Uyku girmez gözüme sen olmazsan yanımda
Alev alev köz olup yansam bile narında
Beklerdim sabaha dek sokak lambalarında
Geceye şavkın vurup yüzüm olsaydın nur/ay

Nice cevri cefaya boyun eğdi bu beden
Gülmeyi unuttum ben inan sen istemeden
ÂLİM’İN yüreğinde aşk ile yanıp tüten
Doğduğun gün alnıma yazım olsaydın nur/ay