Leylâ Diye, Diye 2 Şiiri - Mehmet Şahan

LEYLÂ DİYE DİYE 2

(Gerçek Sevgiliye)

Vahalar yetmedi gönlün seline,
Leylâ diye, diye çölde savruldum!
Bağladım gönlümü zülfün teline,
Leylâ diye, diye közde kavruldum!
Leylâ’nın aşkıyla Mevlâ’yı buldum!

Gönüllerin seli yormadı beni
Seherlerin yeli sormadı beni,
Gafillerin dili sarmadı beni,
Leylâ diye, diye dilde duruldum!
Leylâ’nın aşkıyla Mevlâ’yı buldum!

Bağımı bağbana üryan eyledim,
Canımı canana püryan eyledim!
Enginden ummana seyran eyledim,
Leylâ diye, diye gözde yoruldum!
Leylâ’nın aşkıyla Mevlâ’yı buldum!

Demlikten ezilen tehir hal oldu,
Kemlikten üzülen nehir lal oldu!
İmbikten süzülen zehir bal oldu,
Leyla diye, diye sözde doğruldum!
Leylâ’nın aşkıyla Mevlâ’yı buldum!

Pîr-i Fâni der ki; az ile kandım,
Gönül sarayında naz ile kandım!
Hakk’ın divanında haz ile kandım,
Leylâ diye, diye özde yoğruldum!
Leylâ’nın aşkıyla Mevlâ’yı buldum!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
14.02.2019 – İSTANBUL