Leylâ Diye, Diye 1 Şiiri - Mehmet Şahan

LEYLÂ DİYE DİYE 1

Yönümü kaptırdım seher yeline,
Leylâ diye, diye çöle düşürdü!
Kanallar yaptırdım gönlün seline,
Leylâ diye, diye göle düşürdü!
Mevlâ’nın aşkını güle düşürdü!

Her seher aradı gönül yarını,
Uğruna harcadı dünya varını!
Aşkın çilesini; çölün harını,
Leylâ diye, diye gönle düşürdü!
Mevlâ’nın aşkını güle düşürdü!

Sunayı beklerken dostun bağında,
Sevdayı eğlerken gönül dağında!
Muhabbet eylerken sevgi ağında,
Leylâ diye, diye yele düşürdü!
Mevlâ’nın aşkını güle düşürdü!

Kurduğum hayali düşe çevirdi,
Koruduğum kalbi taşa çevirdi!
Gözümdeki nemi yaşa çevirdi,
Leylâ diye, diye sele düşürdü!
Mevlâ’nın aşkını güle düşürdü!

Çul ettim kilimi yüze gelemedim,
Lal ettim dilimi söze gelmedim!
Arz ettim halimi öze gelmedim,
Leylâ diye, diye dile düşürdü!
Mevlâ’nın aşkını güle düşürdü!

Pîr-i Fâni’m nefes, nefes ezdirdi,
Katre, katre kalbe aşkı sezdirdi…
Bahçe, bahçe; çiçek, çiçek gezdirdi,
Leylâ diye, diye bala düşürdü!
Mevlâ aşkı halden hale düşürdü!

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
09.02.2019 – İSTANBUL