Eşikteyiz, sade
uzak iz bırakacak
hep aynı mesafe
dun gibi olmayacak
dün gibi yasanmayacak
dokunacak bize
Ne yapsam da kahkulune
dokunsam.
Uzakta kalsam, uzansam
Uzaklaştıkça uzaklassam
Yakıninda olmasam
Dokunsam, dokunsam
Onu tanıyorum adresini biliyorum
ona giden bütün sokaklarda
adım adım izlerim var.
Kendini o yere koymayı
Önce derin derin düşünürsün
kararlı döndürülemez ısrarlı
Issizlikta yeşile döneceksin/
aklına gelirse gökyüzüne bak
maviyi de seveceksin/
yatağın sicak, bahçeni güneş isitacak/
soguk yüreğin, donuk gozbebegin/
önce ıcerden öleceksin...
uzun yollara çıkıyorum
dönmek üzere
ve affedecek kadar cesurum şimdi
seni seni seni ve seni
hatta annemi
vakitsiz gittiği için
Emanetim.
Yol ustu gecerken ugradim.
Neden hala burdayim?
Gitmeliydim coktan.
Gitmistim bir kere de
geri dondum.
Sen diye yaşamak varmiş/
aşkı bahane ettim/
sevdaya düştüm/
sevda bana düştü/
düştük birbirimize...
Bilinmezden,
Ölmekten korkuyorsan
Bu bir duygudur.
Öyleyse
Sevmeyi de bilmen gerek
yaprak kıpırdadı terketti dalımızı
bir ceylan öldü, çığlık çığlığa
kıpkırmızı.
çocuk korktu karanlıktan
Uyandirdık ejderhamızı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!