Bir pencere açık gönlümün zümrüt tepelerindeki sarayda
Her bir duvarında asılı durur silüetin, bana bakar gözlerin
Kaybedince kendimi, konuşurum seninle bir şeyler leyla!
Bilmezsin başımda sara, bu hastalık senden bana kalan
Geçerim kendimden içmeden gece - gündüz, kör - kütük!
Fırtınalar baş gösterir tayfun, bora, kasırga ve depremler
Bir görsen senden halimi inanmazsın, bu ben değilim leyla!
Dışım alev alev, içim kor gibi sönmez yanardağları andırır
Neşemi hiç sorma, güldügüm yalan ben kendimi avuturum
Durgun sular içimde akarken, gözlerimden taşıyorsun leyla!
Kayıt Tarihi : 30.10.2014 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(*) "Leyla" ve "Azize" adlı seri özel (aynı isim) şiirlerdir!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!