Leyla Şiiri - Efe Güngör Gülsever

Duymasam da sesini,
Prangalarımdan işitirim.
O soğuk karanlık hücremde,
İçimi hülyanla ısıtırım.
Matemli duvarların ardından
Açar mısın bana heyecan kapılarını?
Geceleri yüzünü karartır mısın Süreyya?
Artık beni ağlatma Leyla.

Ben gönlünün hayal nöbetçisiyim;
Dinlediğin şarkıların bestecisiyim.
Herkesin gözünde bir avareyim.
Ya ben dünya için fazlayım,
Ya dünya benim için eksik.
Sensiz güneş bile karanlık bana;
Kulaklarımda tanımadığım bir vaveyla.
Artık beni ağlatma Leyla.