"Leyla,ya Sitem"
Şuurumdan çıktım, kendime geldim leyla
Aklımı alışın o ela gözlerin değil, unuttum
Kalp gözün kör, anladım bunu çok gec te olsa
Pervane gibi ekseninde dönmüyorum artık
Aldatan süslü gülüşlerin, serde sır oldu leyla.
Büyülü bir aşkın boz-bulanık seline kapıldım
Toz - pembe her şey, öyle değilmiş ya leyla
Ederi, gidipte dönmeyişinmiş anladım artık
Oysa; sen bende kıymetler biçilmeyendin
Hatıralardan aldım kendimi, senden leyla.
İçimdeki dünyanın susa(ç) mayan gülleri gibiydin
Kızıl güneş altında alev alev yanan çöle döndüm
Mehtap, mor geceler, pembe şafaklar yalanmış
Her şeyi karanlığa, seni zifirikaranlığa gömdüm
Aşkından hep kahrolan bu kalp, ihya oldu leyla.
Kayıt Tarihi : 26.6.2013 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(*) "Leyla" ve "Azize" adli seri özel (aynı isim) şiirlerdir!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!