Leyla Şiiri - İlyas Kaplan

nice zaman
simli aynalarda uykular bölünüyor leyla
gecenin son vaktine onlarca efkar yağıyor
adanmış özlemler kör kuyulara gizlenmiş leyla

sarı papatyalar çıkıyor bahtımıza hep
ezelden böyle yazılmış alnımıza leyla
en kara akşamlarda en parlak yıldızlar
yürek ıslaklığında yalınayak
yanağa düşen her güneş damlası leyla
şah yüreğe değen her yağmur

gölgeler vahşi yenilgiler sunuyor leyla
umulmadık ırmaklar hüzün dolu
güneşin batışına hicranlar düşüyor
bir kum saatinde zerre zerre leyla
ağlıyor hayaller

son yalnızlığa hazırlanmakta üşüyen tenler
nicedir uçurtmalar göklerde kaybolmuş leyla
yüreklere akseden izdüşümlerince
rüzgarlar esiyor gurbet akşamlarına leyla
hasretin kor ateş

bir gönül düşün kör düğümlerde tutsak
sırtına yaslanılan gecede çığlıklar çoğalıyor leyla
kırılıyor çiğ damlalarının derin sırları
hatıra yüklü düşlere uçup gitmeden leyla
doğuşlar hep bir hayal
var oluşlar hep bir yokluk

aynı hazzı tadıyor sineler
deniz fenerlerince yakamozlar büyütüyor leyla
yalnız sahillerde derin uykulara dalındığında
bir fecrin ışıklarından çıkıp geliyorsun leyla
güneş katlanıp dürülmeden
yıldızlar kararıp dökülmeden

bir avuç acılarla emzirilen gecelerde
savrulup duruyor arzularım leyla
zaman aynasındaki güzel düşlerim
müstesna anıları yaralıyor leyla
paramparça ağıtlar okuyorum
yanıyorum gecelerce

efkarlara bürünüyor ayrılıklar
uzayıp gidiyor gecelerden gecelere
uzaklarla avunan ilk yaz göçebelerince leyla
yağmurların eteğinde ıslanıyorum

kanat çırpıyor hüzünler, külleri dicle
mecrası kuruyan toprakların leyla
beyaz kısraklardan yeni bir düş daha kuralım,
sonsuz emellerden,mekansız rüyalardan leyla
mavi bir ışık gibi

ırmaklara karışan yağmurlarca yeminler ederek
bir rüya görmek için kaç gecelerce leyla
kaç gündüzlerce dilek tutalım
ant içerek deniz rengince leyla
ummanlara karışalım

ıstırap emerek büyümüş nazenin bir kelebek gibi
haşre dek yokluğu hüküm giymişim leyla
soluk almadan bekleyişlerin sırrını öğrendim
ab-ı hayat bir sükun yansıyor bakışlarından leyla
adını gizlenmiş umutlar koydum

kalbimin rengi damlarken hazin hazin
kaç kez, ürkek serçelere döndüm leyla
bir göçmen kuşu gibi kanadı kırık
seherler boyu gurbetlere uçuyorum leyla
sensizliğe amade

gecelerce gözüme uyku girmiyor
hep bir hayalin peşine takılıp gidiyorum leyla
yarası kanıyor karanlıkların
yüzümden süzülüyor yalın huzmeler leyla
lambalarda parlayan alevlerle
sırlara gömülüyorum

redfer