Leyla 18 Şiiri - Yakup Icik

Bir tek boyuna vuruldum yalnız gözlerine degil
Sarstın o yürüyüşünle can evinim can yerlerini
Attın uluorta gözlerinden aşkın zehrini zerkedip
Panzehiri bulunmaz, seni böyle seven gönüllere
Hiç yarası kapanmaz, akar irin, durmaz ki leyla.

Bir tek sözüne kandım sevgili, yalnız özüne degil
Kurduğum bu dünyamın düzeni bozbulanık şimdi
İçinde gezerim avare gibi, serseri, manyak bir deli
Elimi attığım her dal kuru, güz yaprakları sarı sarı
Hayallerin yoklugunda etmiyor hiç bir fayda leyla.

Bir damlaydı önceleri, şimdi dere gibi gözlerim
Çağlıyor gün geçtikce ırmaklar gibi, sanki bir nil
Amazonların uçsuz bucaksız bataklıklarındayım
Gün görmez şu yüzüm, sen de görme yan leyla
Attığın bu cehennemde yanarım fitil gibi leyla.

Yıllardır aktığım oldun, yanaklarımdan gamzelerime
Bilmedin ki, görmedin ki, duymadın ki nasılım leyla
Bağı bozulmuş çorak topraklar gibi tenim, kup-kuru
Bir başka el, elime dokunmadı elinden başka daha
Öpmedi kimseler, değmedi başka ten tenime leyla.