Leyla 16 Şiiri - Yakup Icik

(16)

Böyle sessiz gidişinle, kemale erdin mi leyla
Ak düşen saçlarımın sayısı kadar adını andım
Bir an bile düşmedin dilimden, sanki dua gibi
Estirdin de deli bir poyrazı ruhumda, gittin leyla.

Verseler dünyayı dönüp bakmam senden başkasına
İnan hala sen varsın aklımda, yoklugun yanımdayken
Bitmeyen bir aşkın ızdırabı, beni günden güne eriten
Zoruma gidiyor böyle sebepsiz gidişin, inan ki leyla.

Sensiz gecen aç ruhumu hergün adını anarak doyurdum
Kırlangıçlar yuvalarına döndü, sen hala dönmedin leyla
Ermeyen kalmadı muradına, nerede kaldın sen leyla
Yetim gibi boynu bükük, öksüz çocuk gibi üzgünüm leyla.

İlk buluştugumuz yerdeydim dün, o yoklugunsa yanımda
Anlamsız bakışların çok üzgün, sanki yalvarırcasına leyla
Sende mi hata, yoksa bende mi, inan çözemedim hala
Kaybolmuş benliğim, yitikliğinin yanında durur hep leyla.