(15)
Fırtınalar mevsimdir ruhumun adı leyla
Yarattığın dünyamın gökkubbesi yarık
Sinemi döven, tayfun, bora ve kasırga
Seni benden uzaga sürüklemekte leyla.
Her yıl dönümünde boğuyor sensizliğin
İklimleri değişti, içimde sensiz dünyanın
Med-cezir hüzün, her zerremi sarmakta
Izdırapların uşağı, sadık kölesiyim leyla.
Yitirmediğim umut, yerinde yeller esiyor
Şu saatten sonra gelirimisin, bilmem ki
Hayal edemiyorum, rüyalarımda yoksun
Artık bende senin bildiğin gibiyim leyla!
Eğer bir gün gelirsem aklına sebepsiz
Buluştuğumuz yerler virane, hiç arama
Yalnız ayak izlerimiz durur silinmiş, toz
Bir de hikaye, dilden dile dolaşan leyla.
Kavuşamasam da, adını anmasamda
Siirlerim olacak sana bazen sevgi ile
Okuduğun an, en amansız acı içinde
Sitemlerim olacak her satırında leyla.
06.06.2013
Kayıt Tarihi : 6.6.2013 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!