Levent Özgeç Şiirleri - Şair Levent Özgeç

Ne umutlar ektim gönül bahçeme
GÜL sanmıştım DİKENİ bana kaldı!
Göz yaşlarım savruldukça içime
KÜL sanmıştım YAKANI bana kaldı!

Her bakışım maziden gün aradı

Köpekli sokakta değnekle gezdim
Ne var ki bunlarla BAŞ edilmedi!
Sanki salya sümük içinde yüzdüm
Birine anlamsız KAŞ edilmedi!

Kudurmuş gibiydi bütün köpekler

Bir bir atar dertlerini içine
Garip bir sevdanın düşmüş peşine
Kapılmış gidiyor hasret seline
Canan'a can verir dertli Alican.

Ah Alican dostum benim

O Adları andıkça mazime düşman oldum
Alfabemden harf sildim yine utanmadılar!
Her geçen gün her saat bin bir isyanla doldum
Çakalları dost bildim yine utanmadılar!

Dolaşmaya çıkmıştım yöneldim bir tarafa

- - - SEVDAMI YAZDIM - - -

Sevdamı yazdım kağıda,gelen baktı,giden baktı
Gözlerimin bu yaşları,damladıkça beni yaktı!
Umudum kaldı yarına,yarınım da yarınlara
Ben bu sevdaya düşeli,düşman oldum yarınıma!

- - - ÖZLEM DENİZİ - - -


Özlem denizinde sandalım battı
Yıllardır ararım bulamıyorum.
Düşlerim uykuya zamansız yattı

*YAKIŞMAZ...!

Her yüz göze,her göz yüze YAKIŞMAZ!
Gözün varsa;
Bakmasını bil yeter!
Her söz dile,her dil söze YAKIŞMAZ!

*Gidilen yol yanlış sa;
Yanlışlarda elbet bir gün;
Yanlış yoldan SAPARLAR...!


M. Levent ÖZGEÇ

Şöyle dönüp baktım geçen yıllara
Yıllar yorgun hayal yorgun ben yorgun!
Göz yaşlarım karışınca fallara
Hayra yoran diller yorgun ten yorgun!

Garip gönlüm kaldırmadı sızını

*Yüreklerin beraber olduğu her yerde,
Gözlerde her zaman;
Aynı hedefe bakmaya MECBURDUR...!

M. Levent ÖZGEÇ
GÖNÜL PINARI Kitabından