Şehrimin ışıkları ürkek titriyor sensiz,
Kuru kalabalıklar var ile yok arası şimdi
Son bakışın kaldı gözlerimizde çaresiz
Nasıl bırakacaksın öylece bizi kimsesiz?
GİTME...
Bir bakışınla yerle yeksan edersin
Bal rengi muhteşem gözlerinle
Aldı götürdü yine derinlere
Bıraktı beni en güzel düşlere
Tutunamadım kirpiklerine
Hak ettiğine derhal vereceksin hakkını,
Hem de sonra değil ha! bu dünyada.
Kalmayacak hiçbir şey yarına.
Misal, bir toprağa su vereceksin.
Bir çiçeğe gülüşünü,
Ana, babaya hürmetini,
Hastanede yalnız bir hasta
Mecali yok hiç konuşmaya
Tabipler ürkek bir telaşla
Bağ dokuyorlar yaşama
Hayatı ıskalıyorum gözlüksüz
Senin mahzun bakışını
Karın lapa yağışını
Anamın o keman kaşını
Hiçbirini yeterince
Hiçbir şeyi net ve yalın
Sabah henüz şafağa kavuşmadan
Kalkar işçi erken, sıcak yatağından
Düşer rızkının peşinden yollara
Onu bekleyen bilinmez maceralara
Kimi marangoz, aşcı , kaynakçı
Kimi daha çocuk yaşta,
Kimi teyze, kimisi de abla
Evdeyken çocuklarına ana
Eş ve yoldaş olur kocasına
Bazen bir fabrikada
Derdim geceden karaydı
İflah olmaz bir kabus sanki
Bilmem ne zaman biter çilesi
Şafağa vakit daha çok erken
Çare olacaksa beklerdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!