Bugünler yarınlarda
Yarınlarda bugünlerdeydi
Düşünceler çapraz
Gergefte eller işlemekliydi
Anlatımlar vardı
Dürüst olmayan dünyalıklarda
Artırılarak çoğalan gamzelerin devasızlığında yok olan güzelliğin
Uyu gark etme terleyen vücudun terlemesinde uyanarak sev ey yar
Edasızlığını gülümsemeye bırakırcasına yaşa ve dön senin olana
Refakat etme dur nazlan karşıda dur adım atmayı yeğle düşünme
Senler benler o tenler karşılaşmaya karşı galip gelinceye dek
Ulu çınarlar altında rüzgarın güzelliğine kapılmıştım uykusuz
Halbuki istemekli bakıyordum sayfası kopmuş sayfasızlıklarıma
Yüzüm garipsenen ömürlük sultalara takılı kalmıştı sanki
Trenlerin takırtısı olurcasına homurdanıyordum tıngır mıngır mıydım ki
Handikaplar yeni çerçevelemişti zamanı örselercesine parçalamaklı
Soluyorum günbe gün nefesim daral geliyor aklım yetmiyor
Sarartığım günlüğüm cekiç vuruyor fay hattı iplemiyor
Durağan zamanlar içinde beklemeksizin baca olup tütüyorum
Ok attığım ruhum bir acı kahve oluyor kayboluyor ağlıyorum
Zahmet onu işveret et demekli garipsemekte kasvetli olurcasına
Yaşamaktı senli benli geçmişleri lakinli
Mişli mışlı edilgen zamanlara hasret
Hal bu iken dikensizdi kimli kimsesizlik
Pencereler arası koridorsuz alansızlıklarda
Düşüşler vardı çaresizcene usulcana sızlıyordu
Cümlelerin kaybolduğu renklerin rengarenk olduğu sessizlikler di beni aldatan
Yokluk duvarı maviyi içerimde birebir ezip mahvetmekteydi esrarengiz bir perdede
Uyumuştum yılların içindeki karanlık dünyamda gülen bir tomurcuk olurcasına
Uçuyormuşum edasında bir dalın salınışıydım kırılgan dünyamın fakirliğindeki penceresinde
Takılmıştım göremiyordum toprak olurcasına değerlendirmeye hazır ve tetikteydim anicesine
Toprak olurdu gözlerinin içindeki karıncalı görünmezlik
Sezinlenirdi bir umuda doğru su olup uçardı boşluğa
Hiç olma der semeresiz yaşa gamsız feryadı olana doğru
Oyna film senaryosunda bulunan kişisel gölgesizliğini
Sakincene yaşa düzene uymadan düzensizliğe adım atarak
Haklı hakkı olan insanlar bakılası gözü görenler
Hıyanet içinde şikayet edilen zamansızlığım
Jartiyersiz moda girmişti gecenin içindeki umudum
Niye deme gereği duymazcasına özümsüyordu
Sirayetsiz bir ıslık çalmakta iken sirettlik
Yaşamın içinde insan insanın içinde bir sürü şey
Tahammülsüz bir sınırmış gibi görünürdü bazen
Yanıldığımı sonra sonra fark etmiştim ama nafileydi
Düşünüyorken sormamıştım nasıl bir fikirsizlik olmadığını
Sarmıştım dimağımın içindeki sarmalları birer birer
Kaybolurcasına hareketsizdi yaşamım bir o kadarda şirindi
Ben gülerdim
sen süzerdin için için
o kırılırdı dertlenirdi
gülümseyen yanlarımızı
aynada kıs kıs gülerdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!