Lekeler Şiiri - Enver Levent Batur

Uçsuz bucaksız gökyüzünün sessizliği var ürkek bakışlarında
halbuki susmuş gözlerin rüzgar gibi bakardı ve zamanda uçuşurdu saçların
şimdi ıtırsız dökülen yapraklar gibi bir dolu hüzün.

Biliyorum birazdan kar da düşecek dağların zirvelerine
yağmurlardan kalan camdaki lekeler gibi olacak başım.

Uykusuzluğum ellerin gibi okşarken göz kapaklarımı
gün batımının getireceği hiç görmediğim bir yer gibi bu sonbahar
ve göz bebeklerinde koyu karanlıklar.

Sanırım çok özledim...