Belki de bizi bir araya getiren,
gün ışığındaymışçasına yaşıyor olduğumuzu sandığımız hayatlarımızın en dipte kalmış karanlıklarının,
vücutlarımızın farklı yerlerinde zühur etmiş olan lekeleriydi.
Öyle ya insan insanı lekesinden de tanırdı.
2.7.24
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman