Sonunda buldum;
Sen çocukluğumun leblebi tozu gibi kokuyorsun
O zaman da çeşit çeşit çikolata vardı, hatırlıyor musun?
Şemsiyelisini severdi çocuklar, birini de tüpten emiyorsun
Ama leblebi tozunun yeri başka, unutulmaz, unutamıyorsun
Genizime kaçsa da, tıkansam da tutku işte, vazgeçilmiyorsun...
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta