Lebid2 Şiiri - Saliha Ar

Kişinin kâr hanesinde kalan en büyük değerdir, hamd ve takva,
Kabre konulduğu zaman kendisi, olmasının ardından mevta.
Elinde kalan nedir ki kendisi sağken yaptıklarından başka,
İnsanlar onu kabre koyup, üstün örttüğünde kayayla taşla,
Hem övgüyle bahsettiklerinde yaptığı hayır ve hasenattan,
Ve parmaklarını ısırınca dönen kadınlar hüzünle giryan."
***

Görüyorum ki başarısız, güçlerinin hacmini idrakte insanlar,
Hayır, aklı olan herkes Hakk'a yönelir, O'na vesile arar.
Allah'tan başka her ne varsa bir gün yok olacaktır, iyi bilin,
Ve bütün nimetler bir gün son bulacak; aksini akıldan silin.
Azıcık da olsa bir belaya giriftar olacak her bir insan.
Nasibini alacak teni ta parmaklarına dek sararmadan.
Her insan bir gün yapıp ettiklerinden haberdar olup bilecek.
Her zamanki Hak divanında defter açılıp hesap görülecek.
***

Rabbimizden sakınmak en büyüğüdür erdem ve faziletin,
Geride kalmam, öne çıkmam elindedir Sâhib-i kudretin.
Eşi benzeri bulunmayan Allah'a tahsis ederim hamdi,
Seçme kudreti elinde, mutlaka yapar her ne ki diledi.
Kimi hayra iletirse gönlü huzur, kendi hidayet bulur,
Dilediğini saptırır; yoldan çıkar, sonu hep hüsran olur
***

Allah'a aittir en yüce, en fazıl makamların ötesi,
O'nundur üstünlük ve bütün yüce mevkilerin yücesi.
Kitabını silerek imhaya güçleri yetmez insanların,
Hükmü değiştirilemezken nasıl olur bu, söyleyin varın.
Yedi kat göğü dağın doruğu üzerine inşa eyledi,
Arşının aydınlığıyla bastırıp altında onu gizledi.

Hem yarattı altlarında sabit bir beşik gibi duran yeri,
Sert kayalarla sabitledi düz ve pürüzsüz arazileri.
O'nun varlığının delillerinden ikisi ateş ile su,
İkisinde cahil olmayanlar için ibret vardır doğrusu.

Bütün gayretin emeğin yok olacak, takva hariç, iyi bil.
Hiç yapılmamışsa döner bir şey, bir kez olmayagörsün zail.
Sonsuza kadar kalıcı olsaydı bir varlık, bir nesne eğer,
Me'sel Dağı eteklerinde kalırdı evcilleşmiş elikler
***