Bir bebeğin doğum çığlığı yankılanır viran şehirde
Sonra adımlar daha bir sert bi o kadarda fiyakalı atılır sokaklarda
Gençlik denen kuş cıvıltısı dolaşınca ıslığa
Bir teneffüs zili aralığında tanışılacaktır ilk aşkla
Bilinmeyecek bu yürek ağrısının ömre kilit vurup bir daha kullanılmayacak hale getireceği…
Ve ilk şiir düşer satırlara’’Liseli bir kız endamıyla önümden akıp giderken gençliğim geride bir tek kahverengi sıralara yazdığım adını bıraktım’’
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim