Lazım Şiiri - Nev-i Tecessüs

Anlamak yetmezmiş bazı şeyleri sadece.
Kavramak da lâzımmış.
Bazen hissetmek, hissettiğini de söylemek gerekmiş.

Yalnız bildikleri yetmezmiş insana.
Bilmedikleri lâzımmış asıl.
Hatta bildiklerinin bir yararı olmaz da
Bilmediklerinin zararını görürmüş insan,
Çoğu zaman.

Duydukları yetmezmiş insana bazen.
Bazen görmek de lâzımmış “Bildim! ” demek için.
Sabretmek lâzımmış öğrenmek için.
Sezginlemek lâzımmış hissetmek için.

Aşk için bir kalp lâzımmış önce,
Sonra da kalbin olduğunu bilmek lâzımmış.
Kalp kırmamak da lâzımmış elbet.
Kalpten kalbe köprüler kurmak gerekmiş.

İnsan olmayı bilmek yetmezmiş bazen.
‘İnsan’ olmak da lâzımmış.
İnsanlık dersi verirken,
İnsanlıktan nasibine bakmak lâzımmış bir kere
“Peki ben ne biliyorum ki? ! ” diye.

Yaşamak için nefes almak yetmezmiş.
Yaşamayı bilmek lâzımmış.
Keyif almayı bilmek.
Paylaşmayı bilmek.
Anlaşmayı bilmek.
Kaynaşmayı bilmek.

Aslında
Her şeyden önce bilmek lâzımmış.
Bilmeden insan hiçmiş.
Bilmeyen insan hiçmiş.