Lavanta kokulu odaların olacak Şiiri ...

Pek sevgili değerli öğretmen sayın Necdet Arslan şiirlerimden esirgemediğiniz cömert yorumlarınıza müteşekkirim.

Bana güç veren birkaç arkadaşımdan biri de sizsiniz...

Yazının ve kalemin gücü tartışılmaz, kişileri görmeden de arada mesafeler olsa da, sevginin gücü görünmez bir bağla belki dilin naifliğinden; olacak ya da, müşterek duygularımız aranılan özlenilenlerin gurubuna sokuyor herbirimizi...

Şimdi gelelim son şiirime gerek benim acemiliğim gerekse antolojinin günahını almak istemesem de süregelen problemler yüzünden şiir kaydetmem işkenceye dönüştü büyük bir savaş veriyorum.

Günümün en değerli dakikalarını bilgisayar başında, internette siz değerli arkadaşların şiirlerini okumak, anladıklarımı yazmakla geçirmem beni mutlu ediyor.

Günümüzde üzücü olaylar sonucu sinir sistemi bozulanlar ilaç kullanırlarken biz şairlerin en etkili ilacımız şiir oluyor...

İyi veya kötü bana yazmanın iyi geldiğinin bilinciyle sürekli bir şeyler karalıyorum.

Evet ne diyordum bu nedenle daha önce sık sık olduğu gibi son şiirimi kaydederken de, aynı sorunlarla boğuştuğumdan şiirin hikâye kısmına devam ediyor ibaresini yazmıştım sevgili okurlar için!

Sizi hayal kırıklığına uğrattığım için üzgünüm şiirimi yorumlarken sanırım sonunu henüz okumamıştınız...

Neyse fırsat bulduğunuz da okuyabilirseniz, şiirde karamsarlıkla, umut atbaşı gidiyor. Sevgiyle selamlıyor iyi günler diliyorum eksik olmayın...

'Şiir Günüm Üzgünüm' adlı şiirdeki ses'le aynı ses midir bu şiirdeki ses bilinmez ama aynı Kalem olduğu kesin.

Ansıttığım şiire yazdığım yorumun sonlarına doğru 'umuda' dönük iyimserlikte bulunmuştum.
Bir saat oldu olmadı ki bu şiir çıktı geldi ve tarınlara dönük çok güzel beklentileri alıp getirdi,umutlu diliyle yarınları kucaklama istencini vurguladı.

İnsanı yaşama bağlayan en başat güç yine yengisini bu dizelerle kanıtladı...

Kutluyorum Efendim.
Erdemle.Işıkla.