Lav Gibi Şiiri - Hülvani Baştuğ

LAV GİBİ

İçimde fırtına kopar bilinmez
Toz duman olur ortalık görünmez
Sinsice eser tozarım sezilmez
Dağlardan kopup gelen çığ gibi.

İcimde volkanlar patlar görülmez
İçin için yanarım kimse bilmez
Kor olmuş aşk ateşi yanar sönmez
Kıreterden akıp gelen lav gibi.

Usulca eserim sam yeli gibi
Erir yüreğimde karlar yağ gibi
Düze inen dere gibi cay gibi
Bazan bendini yıkan sel olurum.

Nasıl anlatsam başımdaki işleri
Bu gönlümün hayelleri düşleri
Yürekte çırpınan aşkın halleri
Hülvaniyim bazan çoşa gelirim.

Hülvani Baştuğ.