Bir hoş seda ile başlar muhabbet.
Gönül dosta dair, ol muhabbet.
Ol dünya birbirine duysada nefret,
Gönül ister, illaki dost ile sohbet.
Bulutlar gök kubbeye dostu nakşetmiş...
Göz her yerde onu, arar olmuş.
Gönüller hep,aşka doğru şahlanmış.
Gel sende katil cem'e,ey yüreği yanmış!
Duyabilirsen, dostun O,ulvi sesini,
Çözebilirsen, gönüle giden yolun gizini...
O yolki, ne kutlu bir yoldur..
Dostun yüzünde nur,yüreğinde kordur...
Bir hoş seda ile başlarsak, muhabbete..
Çay, kahve hepsi olur bahane...
Yer yüzünde varken,aşk denilen mabet.
Niye olsun kalplerde kin ve nefret..
Dost elinden zehir olsa içilir.
Hoş sohbete, güzel yüze, bir ömürden geçilir.
O'ndan gelen başım gözüm üstüne deyip,
Daim olan, kadim dosta meyil edilir.
Yağızım,gönül verdim, dost olan dile,
Yüzümü döndüm,Latif olan,tine..
Tanrım! ne olur,destur ver, bana!
Sonbaharda kavuşayım,yarime!
Latif; Cismi olmayan,Ruhani.
31-05-2016
Nilufer UcukKayıt Tarihi : 1.6.2016 06:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)