Lastik Top Şiiri - Aydın Bozdoğan

ayaklarım üşürdü
gecelerin ayazında
annemi çok severdim
babamı da kendimi de
hiç bir şeyim yoktu
ama herşey benim gibiydi
bir bahane bulup hep
ağlamak isterdim
ağlamak benim için
bir sığınaktı dünyadan
şehirli bir çocuk görsem
imrenirdim haline
köylü çocuğuydum
çoraplarım söküktü
evvelinde ve nihayetinde
babam benim kahramanım
sen en güçlüydün
herşeyi bilirdin sen
lastik top almanı istedim
sen gofret aldın bana
evet senin de ceplerin söküktü