Lâra
Hiç söylenmemiş sözler fısıldamalı,
El değmemiş dualar uğruna…
Sevdiğim…
LÂRA..!
Şehirlerin ıssız sokakları seni kıskanır,
Ve bu yüzden bürünür geceye.
Güneş, gözlerinden ışığını çalar,
Ve saçlarını kolların görmek için yayar rüzgâra…
Sensizken, boş meydanlarda yürüdüm,
Kalın harflerle yazılmış sessizliklere çarptım,
Öfkemi bıraktım, paslı tank izlerine…
Sevdiğim…
LÂRA..!
Hangi çocuğun gözlerini okşadın, söyle?
Avuçlarında kan izleri,
Dudaklarında ezilmiş dualar…
Söylesene LÂRA,
Hangi yetimin adını fısıldadın geceye?
Sahi LÂRA,
En son nerede gördük Yusuf’u?
Kuyular mı sakladı sesini,
Yoksa biz mi susturduk onu?
Hani emanetti bize o narin çocuk,
Şimdi hangi taşın altında uyuyor?
Sevdiğim..!
Bak; umudumuz kül renginde ağırlaştı.
Filistin yollarından geçerken,
Eteklerine bulaşan tozu silme,
Çünkü o, şehitlerin izidir LÂRA.
Unutma,
Her doğan çocuk
Önce annesinin göğsüne,
Sonra toprağın koynuna uzanır…
Kaçıncı kuşatma bu, LÂRA?
Kaçıncı taş, kaçıncı kurşun?
Her biri yüreğe açılan yara,
Her biri daha sancılı, daha derin…
Dağları görüyor musun LÂRA?
Her zirveye bir çocuğun adı yazılmış:
Kerem’im… İhsan’ım… Murat’ım…
Hani saf saf durmuş, omuz omuza namaza durmuş çocuklarımız…
Koş LÂRA, koş!
Sürgün tarlalarına, şehirlerin gölgelerine koş!
Ağlama deli kız, ben ağlarım.
Seni görmemeli türküler söyleyen kızlarımız,
Ellerinde sapan, gözlerinde cesaretle…
Anneler ağlamasın,
Onlara ölüler demesin kimse!
Her kurşun kahpecedir LÂRA,
Her kurşun taş doğursun, öfkemizle…
Bak, her tarafta Ebabiller var,
Ebrehe’nin tanklarını taşlıyorlar…
Ve ben görüyorum şimdi:
Musa’nın asası değil elindeki,
Çağın sökülmüş kalbidir!
Bir gece kaybettik sesimizi,
Odalarımızda bulduk korkularımızı…
Sevdiğim, söylesene:
Gökyüzünden hangi rengimizi çaldılar?
Ah LÂRA…!
İçimizdeki İbrahimlerden haber var mı?
Yusuf kuyudan ses veriyor mu hâlâ?
Yoksa biz mi bıraktık Musa’yı Kızıldeniz’de yalnız?
Biz mi verdik İbrahim’i Nemrutlara?
Unutma LÂRA’m…
Her doğan çocuk,
Önce analarının sütüne,
Sonra taşlara sarılır.
Neredesin..!
Ey İsmail’in boğazındaki merhamet..!
Ya Ebabilleri gönder,
Ya bizi de yanına aldır!
Her taraftan bana yönelir seni arayan sesim…
LÂRA benim… LÂRA
✍️🏻Nûrferah Züleyha AKTAŞ
Tarih: 30.09.2024
Züleyha AktaşKayıt Tarihi : 22.8.2025 07:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!