Lara Şiiri - Fatih Buhara Benzek

Düşünsene bir özentiyle tuttuğun sigaranı yakıyorum
Hafifçe başını eğiyorsun, bahar bahçe saçların dökülüyor yüzüne
Avuçlarımda ki ateş tir tir titriyor seni görünce Lara
Sonra tatlı başını yavaş yavaş kaldırıyorsun
Sanki yıllardır karşında seni bekler gibiyim, derken işte işte kılıçtan keskin ve zindanlardan derin gözlerin.
Tarifinden acizim ben bu güzelliğin, bilmiyorum Lara ben kimin şairiyim?
Dışarıda olup biten her şeyden haberim var aslında, ama ben Lara hayatı kalbimin içinde yaşıyorum, zamansız, mekansız, nefessiz, ama sensiz diyemiyorum Lara diyemiyorum.
Gözlerimin ve gözlerin görmediği yerdesin sen Lara! İçimdesin içimdesin diyorum sana, beni anla!
Beklenen güzel haber gibisin, ama sen gelmesen de güzelsin.
Ah Lara! Bir cenk meydanı kuruluyor içimde seni düşününce
Senin için kınından çekiliyor kılıçlar, duvarlar yıkılıyor, yeniden çiziliyor hudutlar
Öyle şanlı, öyle asil ilan ediyorsun ki zaferini
Hayran hayran sana bakarken görüyorum, esir düşen bir kumandanın gözlerini
Sonra, baktığım yerde seni göremiyorum, parmak uçlarında nazlı nazlı, berrak bir suyun üzerinde yürürken seyrediyorum seni
Dur Lara ! Dur!
Sakın gitme! Sen uzakları göremezsin. Tamam, gideceğin yollar senin
Ama ayaklarına serilmiş basıp basıp geçtiğin yollar benim! Bilmezsin.
Artık seni yazmam, vazgeçtim dillere düşürmem demiştim, görüyor musun Lara? Ben yine bana yenildim.
Ömrümün neresindeyim bilmiyorum
Neler neler geçti başımdan bir sen geçmiyorsun
Ah Lara..
Senden başka güzel bilmem ben, buhtunnasr kabrinden kalksa
Babil şehrini yeniden kursa, bin bir güzelleri karşıma dikse,
Değişmem değişmem saçlarının tek bir teline.