Lapa Lapa Yağan Kar Şiiri - İdris Çetin

Yağışın, bakışın, gülüşün beni cezp eder,
Yollarımı, tümseklerimi hep kessen de,
Dağlardan dağlara, köprüleri sen kurarsın,
Kalbimin derinliklerinde hep sen coşarsın.

Ağaçlar, seninle Allah’ı tespih eder,
Rabbimin Yüceliğini seninle haykırır,
Bulutlar seninle sevinç gözyaşı döker,
Rahmet damlaları gülerek seninle iner.

Seni izlerim, bir yarısında gecenin,
Muhteşemsin ılık ılık bana bakarsın.
Senin lapaların, tekbirler getirir,
Senin virtlerin yer ve gökleri inletir…

Gecenin karanlıkları seninle yırtılır,
Yeryüzünü beyaz melekler kaplar.
Her bir damlanı bir melek indirir,
Her bir toprak sana el kaldırır.

Damdan dama umutla atlarsı
İçindeki ruhları biri bir yoklarsın.
Cılızlar senin duldana gizlenir,
Buzlar el açmış, umutla seni bekler…

Şehrin korkusuz ışıkları sende kaybolur,
Yabani hayvanlar senin için dua ederler.
Ekinler saklanır, onları sevgiyle örtersin,
Güzelim çimler güvenle gözlerini yumarlar.

Sen; dalga dalga gelirsin gelirsin,
Rahmettir, berekettir senin gelişin.
Seni görünce Rabbime dua ederim,
İyi ki bu sevimli dostumu verdin derim.

Üzüntülerim senin lapalarında kaybolur,
Tefekkür dünyam, senin lapalarında coşar.
Aklım ve fikrim seninle tevhide gider,
Damarlarım seninle canlanarak buzlara gider.

Yağışını nerde görsem içim ılık ılık olur,
İlk âşıklar gibi kalbim küt küt atar,
Güller canlanır, buram buram seninle,
Yaratanı daha çok düşünürüm seninle.

Işıklar kaybolur ins, cin ve herkes uyur,
Yağan lapaların doruklar sevgi dağıtır.
Yağdıkça gülümsersin bana uzaklardan,
Senin sıcaklığın içime akar uzaklardan.

Seni seviyorum, seni sevdiğimi herkes bilsin,
Sen, benim kalbimi buzlarınla yumuşatıyorsun,
Kalbimin derinliklerini tevhidi yerleştiriyorsun,
İliklerime imanın meyvelerini yerleştiriyorsun.

09.02.2012
Çekerek