Lanetli yalnızlar sokağı,
Anadan üryan bir yağmur öpüyor seni.
Kendi öpüşmemelerinde kuytu aşıklarından
Ödünç alınmış öpücüklerini harcıyor.
Dudaklarında bir eski sevdanın ihaneti,
Bıçak sırtında geziniyor.
Senden habersiz.
Lanetli yalnızlar sokağı,
Bir terkedişin telaşlı adımlarından,
Arta kalan kaç ayak izi yaralıyor seni.
Kemikleşmiş tozlu yalnızlıkları,
Bir sokak köpeği topluyor,
Senden habersiz.
Lanetli yalnızlar sokağı,
Yağmur sonrası takvimlere asılı
Sevdalar silinse de üzerinden
Açan gökkuşağının hesabı ödeniyor şimdi
Senden habersiz.
İnsan kalabalıkları unuttursa da
Sana, sendeki yalnızlığı
Unutma ki ben biliyorum
Sende kendini bulan lanetli yalnızlığı
Kayıt Tarihi : 4.5.2003 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!