Floresanın soğuk ışığı ispiyonluyor
Yüzümdeki aptalca gülümsemeyi
Kanında boğulmuş kalbim atıyor
İçimde kaybolmuş narayı
Ve dişlerim tırnaklarımı kemirirken söylüyor
O lanetli kadının adını...
Sır’ı dökülmüş aynalar hatırlatıyor
Saçımdaki erimeyen karların sırrını
Yaşında boğulmuş gözlerim arıyor
Bende olup hiç benim olmayanı
Ruhum kalemimle satırlara döküyor
Sustuklarını, eteğindeki taşları
Ve dudaklarım titreyerek söylüyor
O lanetli kadının adını.
Kayıt Tarihi : 2.12.2012 18:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!