Lanetli Gafil Şiiri - Kasım Kobakçı

Darlıkla savaşırken,
Bir pulun hükmüyle,
Sürüyor bize çatmaya,
Bakın şu lanetli gafile.
*
Hamilerinin dürtüsüyle,
Evvelki batıl hevesiyle,
Kumpas kuruyor bize,
Ortaklaşıp şer odaklarla.
*
Kutsal bir akittir bu,
Gönül verenler adına,
Ya kurbandır, ya da muzaffer,
Gidenlerimiz, doğru yolda.
*
İspattır buna devir,
Haddini bil ey kukla,
Çağırıyor afetini,
Bize caka satan budala.
*
Dağıldı putunuz,
Milli kıyam ile,
Niçin çıkıyorsun sefere,
O cılız nefesinle?
*
Kavga harlayacaklarmış,
Karşı kıyının piyonları,
Geriyor sinirleri her an,
Hem toprakta, hem mavide.
*
Kabında duramıyor,
Yerdiğimiz iftiraları yüzünden,
Kendini, derya kuzusu sanıyor,
Bize düğüm attıkça.
*
Ne denli parlaksa güneş,
Hazmedemiyor o nuru,
Uluyor şavkına karşı,
Azgın bir çakal gibi.
*
Ufalandın parmaklar arasında,
Çekirge gibi, sıçrasan da,
Sürüldün her eşikten,
Diyar diyar, gezsen de.
*
Yitip gittin mazide,
Derin suların koynunda,
Dokurken kendi zindanını,
Kozasını ören, tırtıl gibi.