Benim için hep sen vardın
Mutluluğumdu senin varlığın
Sende benim gibi seviyorsun diye sandım
Demekhepsi bir oyundu ben bilemedim
Herkesi kendim gibi bildim
Tanımış olsaydım onu bu duruma gelmezdim
Soruyorum kendime bu kadar neden sevdim
Aşkın gözü körmüş meğer bunu yeni anladım
İlk defa bu kadar çok sevmiştim
Sevgilerin en yücesinivermiştim
Bağlanmış kendimden geçmiştim
Onun için her şeyimden vazgeçmiştim
Gün bugüne yüreğime göz değmemiş
Dilimdenhiçbir zaman küfür çıkmamış
Hiç bu kadargözlerimden yaş akmamış
Saf, kendi halindekihayatımıharcamış
İçin bir başkaymış dışın bir başka
Bu kadar sevmeseydim seni keşke
Nerden düştüm ben böyle bir aşka
Lanet olsun yalancı sevgiye ve meşke
15 Ağustos 2012
Çarşamba
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 16:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!