Lanet Olsun Şiiri - Gürsoy Solmaz

O kimse… Ve neyse… Ve de neciyse,
Allahın kuludur; nihayet insan…
Öldürmek olur mu? Katillik ise
Kulluk iş değil ne düşün ne san…

O da bu memleket evladı idi,
Onunda yüreği barışa türdü...
O hangi insanın beynine girdi,
O insan ne hakla onu öldürdü…?

Töremiz, örfümüz evet demiyor,
Bir kulu katletmek ağır günahtır…
Biz değil bu katil, hiç benzemiyor.
Terörün mantığı nasıl felahtır…

Lanet olsun… Huzurumuz bitiyor,
Böyle ölüm yaşamaktır; gerçek bu…
Bir ülkenin değerleri yetmiyor,
Değerleri yaşatmaktır; gerek bu…

Bir şefkat kucağı olan bu yurtta,
Bir aydının sonu kurşun olamaz…
Ne ise, kim ise neciyse hatta
Bir ülkede güller böyle solamaz…

Hiçbir sebep, hiçbir neden, hiçbir şey,
Cinayete haklı sebep değildir…
Ve insani ifrit eden hiçbir şey
Ne kafası, ne fiziği ne dildir…

Şurdan burdan güllerimiz çeşittir,
Ama yayla, ama ova bırakın
Yetişsinler; her gül Hak’ca eşittir;
Bitsin nefret, bitsin garez, bitsin kin…