Yine aynı eski korkular
süzülüyor pencereden içeri..
Kimse yokken yerleşiyor eve,
saklanıyor..
Rüyasının en mutlu anında
yakalıyor insanı
Çevresini sarıp nefesini kesiyor..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta