Lanet Şiiri - Mehmet Ali Uymaz

bir adım sonrası zamanlarda
çağırdım seni..
Gelmedin!
ya sesim yitmedi ya da
sen sen olmaktan çıkmıştın...
Saplanmıştım çamura.
o kadar ihtiyacım vardı ki sana..
Lakin duymuyordun beni
Göçebe gönlün belliki taşınmıştı ıraklara.
Birden görünmez oldun,
ses vermez oldun.
Ben beni yeniden buldum
sensizlik içinde.

Bıçak saplı yaralarıma inat
sana başkaldırdım!
Artık ruhumun en derin yerinde
mahpus eyledim
...yokluğunu!

Tezat zamanlara hoyrat bir edayla
tazeliyorum ömrümün kinini...
Laneti üzerine olsun! ...