Lanet Şiiri - Ziya Koz

Hasretim simsiyah gözlerine,
Kömür karası gözlerine,
Hasretim sevdiğim tenine,
Kokuna,herşeyine.
Lanet ediyorum,bizi,
Ayıran bu kadere.
Lanet ediyorum,bu yollara.
Her yağmur yağdığında,
Sen geliyorsun aklıma.
Karabulutlar sardığında havayı,
Yüzümüzdeki hüzün geliyor aklıma.
Bulutlar boşanırcasına ağladığında,
Gözlerimizdeki yaş geliyor aklıma.
Ama,yağmur toprağa kavuşunca.
Toprak onu içine çekince,
Bir umut doğuyor içime.
Yağmur onca yolu toprağa,
Kavuşmak için katlederken.
Biz geliyor aklıma.
Elbette birgün bu yollar bitecek.
Bu amansız hasret,özlem,
Sona erecek.....
Elbette sevğilim birgün bitecek.................