Lanet Şiiri - Arif Emrah Toyoğlu

bir lanet
sayki tükenen bir bedende
hızla çürüyorum
kaşlarını dök
kapaklansın yüzün gözlerine
vicdan çıkmaz bir oyun
bu bir gerçek ve ben......
yaşıyorum..
yağmur jilet kadar keskin
üzerime vuruyor
üşüyorum
bak,
isyanım göğü avuçlamakta
kalırsan orada
kan tutar
soğur bedenin
orda durma,
çığllıklarım her eşyaya çarpıyor
bütün insanlığa bir heybet bu
acıdan titriyorum
bölünüyor bakışlarım
vücudum çırılçıplak
yankılanıyor duvarda
kopmuş parçalarımla birlikte sesim,
sanma
öleceğim.....
şuursuz hareketlerim
her agrıda fırlıyor
ve toprağa çarpıp duruyor
bir yandan üfleyen rüzgar
kaldırıyor beni
her sancıda çıldırıyor
her durgunlukta tekrar yerlebir....
kalıyorum...
nefesim yapışkan
ama devam ediyor.......