Yalnızdım
Yalnızlığı ben seçmedim
Acılıydım
Acıya gel demedim
Gecelere sevdalandım
Gündüzlerde ben bende değildim
Yarelendim
Derdime derman lokman demedim
Sevdim
Yeminler olsun çok sevdim
Damarıma girdi zehrin
Parelendim
Hiç vazgeçmedim
Sustum
Sesi gelir beni bulur diye sustum
Öksüz,yetim gibi
Korkularla pustum
Okşadı başımı yad eller
Heveslenmedim
Sensizlik de yalnızlık tek dostum
Lanet edildim
Haram meyveyi yemiş gibi
Diyarımdan öte sürüklendim
İhaneti ben etmiş gibi
Lanetlendim
Kayıt Tarihi : 29.12.2004 15:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Gençay](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/29/lanet-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!