Lalezar Şiiri - Yalçın Koçer

barda oturuyordun, aman yarabbim ne kadar alımlıydın
haberin yoktu. mehmet ve özlem ayarlamışlardı bu buluşmayı
tanışsalar ne kadar iyi olur dört kafadar gezeriz diye düşünmüşler
önceden tüyo da aldım sana dair.. lale sever dedi özlem.
mehmet de fotografını göstermişti.işte bu kız demiş ve omzuma vurmuştu
meger fotoğrafına dalmışım.ağzımıda ayırmışım
her neyse sinema biletlerini ve bar masraflarını bana yıktı mehmet
özlem in komşususun ya dışarı çıkmasında yardımı olacak bizim tanışmamız
merhaba dediğimde kalbimin nasıl carptıgını anlatmıştım
bende heyecanlandım demiştin ama hiç belli etmemiştin
soğuk kanlılığına her zaman hayran oldum zaten
barda sohbet koyulasınca sınemayı iptal ettik hatırlıyormusun
kara borsadan almıştım.yılın en güzel filmiydi.olsun seni seyretmiştim o gün
canım benim. aynı heyecanı evlendiğimiz gün de yaşamıştım
gelinlikte sana pek yakışmıştı doğrusu.prenses gibiydin
kendime değil sana nazar deymesin diye o kadar dua ettim
hamileliğin pek zahmetliydi.ama hiç bana zor gelmedi
şubat ayında bana erik arattırdınya helal olsun.
pervane ettin beni etrafında, adım kılıbıga cıktı.
teşekkür ederim canım kendin kadar güzel bir kız çocuğu verdin
adını özlem koyduk. senin fikrindi, erkek olsaydı da mehmet olacaktı
hayret onların aşkı kısa sürdü,evlenmediler de kimseyle
hiç başımı öne eğdirmedin,hiç pişman olmadım senle evlendiğime
kızımız özlem şimdi onsekizinde,aynı sen,pekde magrur
aynen sen gibi kokuyor, senin gibi yürüyor
bazen anlat baba annemi bana diyor.. benim anlattığım yerde uyuveriyor
o da biliyor istemeden yanımızdan ayrıldığını
çok kızdı arkadaşlar daha gençsin evlen bak kızın daha iki yaşında
koyamadım kimseyi yerine. yakıştıramadım.
kimsenin dokunmasını istemedim mutfağına
artık karacaahmetle evliyim biliyor herkez
bak gene en sevdiğin çiçekleri getirdim
lale.