...Lâleyle Süslenmiş Bir Bahçede

Ey zarif duruşuyla ruhumu benden alan
Ey billur varlığıyla kıskandıran yıldızı
Seherde hoş kokuyla gelip içime dolan
Anların, bitmemesi yönünde dualarla
Yalvarırım Allah’a nice has âşık gibi
Sarıldım yüreğine tıpkı sarmaşık gibi
Ey dünyamın sönmeyen, ruh kandıran yıldızı

Üzerinde gezdiğim adımladığım çimler
Arasında, izini yeşillerde bulmaya
Çalışarak yıllarca dolaştığım biçimler
Yolumu arıyorken sendeki şualarla
Onca gayret ederken kim yoldan saptırdı kim
Beni yiyen bu derde deva bulmadı hekim
Amaç ettim kalbime senden bir iz kılmaya

Yolculuğum saflığın hüküm sürdüğü yere
Büyük bir tazim ile şükredip vardığımda
Yerlere kapanmaktır göğsümü gere gere
Üşümüş gibi titrek verilen dialarla
Bir veli hırkasıyla sarılıp korunmaktı
Emelim şahadete ulaşıp arınmaktı
Büyük bir azim ile gülleri sardığımda

Sesi huşu vermekte eşsiz bir ritim olup
Akarken şırıl şırıl kıyıları yalayan
Irmaklar kenarında ruhum huzurla dolup
Nefes üstüne nefes çektim mânialarla
Kırlarında benzersiz açmış gonca güllerin
Kokusuyla mest olup sesiyle bülbüllerin
Başka boyuta geçtim ruhlara nur bulayan

Melekler, huriler gül, endamları da nergis
Lâleyle ve sümbülle süslenmiş bir bahçede
Uzanarak çimlere düşündüm bu nasıl giz
Kanmadan birisine geçtim vakıalarla
Ben baygın bir durumda gördüm ki yere yaygın
Üstünde otururlar âdemler vardı saygın
Üçü, beşi, cümlesi konuştu şen lehçede

Uyandım ki rüyadır, içinde nice zaman
Yazlamışım güzelce kışlardan ayrılarak
Mahzun halde derinden çektim hemen bir aman
Kendimi toparlayıp uygun nafialarla
Yeniden inşa edip, yeniden aramaya
Başlıyorum içime katarak yeni maya
Bir letafet haliyle uykudan sıyrılarak

Ellerin ellerimle kenetlensin diledim
Gözlerinin yeşili cennete itiyorken
Saçının her teliyle kör ruhumu biledim
Sensiz geçen her ana, bitmez beddualarla
Sıkışarak içine sırlı bir ebet kabın
Karıştım zerre zerre nur gibi akan ab’ın
Yudumlayıp da içtim ruhundan, bitiyorken

(05.03.2012 / Elazığ)