Lal Ettin Beni Şiiri - Ramazan Atmaca

LAL ETTİN BENİ
Evvel tomurcukta çiçek açardı.
Kuruttun ağacta dal ettin beni
Bülbül gibi şakırdardım öterdim.
Nefesimi kestin lal ettin beni

Eline ne geçti hele bir söyle
O kibirli başın erdimi göğe
Kula revamıdır verdiğin çile
Dertten derte attın hal ettin beni

Ocağına düştüm,çare dilendim.
Seni insan bildim çok etkilendim.
İnsaf et vicdansız, yeter tükendim.
Vapurdum ummanda,sal ettin beni

Sokaklar kazandı bir mecnun adam
Kurtulmak istedim çok oldu çabam
Seni görsem bile olmaz merhabam
Beygir ayağında nal ettin beni.

Tadına doyulmaz petek balıydım
Kuşa yuva olmuş şen bir çalıydım
Silifkede yoğurt ,erik dalıydım
İtin çanağına yal ettin beni .
Ramazan Atmaca