Lâl Olmayı Diledim Şiiri - Nuriye Akyol

Edep ile huzura oturdum boynu bükük
Anasını kaybetmiş kuzu gibi meledim.
Âşk ateşten bir gömlek, ne yaka var, ne sökük
İçinde yana yana kül olmayı diledim.

Köküyle, yaprağıyla güle hizmetkâr olan
Bülbüllerin konduğu dal olmayı diledim.
Gül kokusu getiren yele hürmetkâr olan
Âşıkların geçtiği yol olmayı diledim.

O siyah gözlerine bakmak değildir haddim
Saçlarını okşayan yel olmayı diledim.
Âşkın hududu yoktur, eşiğidir serhaddim
Sevgilinin zülfünde tel olmayı diledim.

Ağlayarak yazdığım bir nâmenin zarfında
Değersiz addedilen pul olmayı diledim.
Aklını yâr uğrunda kaybedenler safında
Sonsuzluğa yol alan kul olmayı diledim.

Leyla adını duyup savrulduğum, tozduğum
Mecnun'ların gezdiği çöl olmayı diledim.
Bir hasret zindanından, yağmur olup sızdığım
Umman'a doğru koşan sel olmayı diledim.

Sevdamı ölçmek için bir terazi kuruldu Hicâb'ıma çekilen tül olmayı diledim.
Nurfanî'ye, "son arzun nedir" diye soruldu
Yâr cemâlini görüp, lâl olmayı diledim.

Nuriye Akyol (Nûrfânî)
11/12/2024