İzmir’i düşlerken
latif yankılanır sesi.
ağzı var dili yok, siluetin;
yakamozların çavlanı yürür,
denizleri aşarak altın boynuzda
efsunlu bakar bir çift göz…
Saki neredesin?
eski tadı yok kımızın,
denize sarkıt şu testiyi,
en iyisi göm beni Haliç’e
fütursuzca deniz sarsın beni…
Üstümü suyla örtün;
nusret nihayetsiz uyku
ahımız mahşere kaldı,
lâl mi dilin, ey kehribar? ! .
25.12.2004
A v r a s y a
Kayıt Tarihi : 27.12.2004 00:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (15)