Lal Şiiri - Yalçın Koçer

El ele sevinçle yürüdügüm kaldırımda..
Elım cebımde, agzımda cıgaram,
Kafam eğik, hayattan ozur dılerken..
Ne oldu? neden? konusmuyor kaldırımlar..

İkı sade gazoz lutfen´´ dedıgım cay bahcesınde´..
Bir acı kahve ıcıyorum, elımde cıgaram.
Her yudumda,ben kendımı ıcıyorum.
Artık konusmuyor yerdekı serceler

Arabamın artık tek kapısı acılıyor..
Sagımda gamzelerı olan bırı yok artık..
Bos koltuk, sonuna kadar aralı camlar...
Acık camdan esen ruzgar konusmuyor artık..

Kasette calan bır şiir var.. duygusal..
Derın bır nefes cıgara, karısık duygular..
Taşsada yüregim kapalı kapılarından..
Kafıyelı okuyamıyorum yaşananları...
Şiirler bile konuşmuyor artık...