Lal Şiiri - Fikret Çarkçı

Ezilmiş bir karınca düşün.
Kanatları koparılmış bir kelebek.
Yada sapanla vurulmuş bir kuş.
Yüreğin sızlıyorsa, işte o noktadayım.

Konuşuyor da sesini duyuramıyorsan.
Ne kuşlara, ne papatyalara, ne insanlara.
Simsiyah sessizliğe dalmışsan hayatın.
Bir ışık parlıyorsa ruhunda, işte o noktadayım.

Bir bulut kopardıysan gökyüzünden.
Tutmak istiyosan ellerimden,
Mutluluk akıyorsa gözlerinden.
Titriyorsan sevinçten, işte o noktadayım.

Nefretini döktüysen kuru yapraklar gibi.
Gördüysen insanların delicesine sevdiğini.
Dünyanın öbür ucuna uzattıysan ellerini.
Dostluk için, işte o noktadayım.

Yıllarca içinde taşıdığın umudu.
Bir kuş gibi ellerinde tuttun mu?
Apansız yakaladınsa mutluluğu.
Martı çığlıklarında, işte o noktadayım.