Lak lak...vak vak vak

Vazgeç gönlüm vazgeç ona buna laf atmaktan
vazgeç mirim vazgeç artık yorulmadın mı
acılarla elemlerle sen de yoğrulmadın mı
kebap olup saçta, kor ateşte kavrulmadın mı?

vazgeç gönül vazgeç lak lak yapmaktan
ister yaratılandan ister yaratandan geç,
unutma kalmış şurda az bir süreç,
vazgeç lak lak lak yapmaktan...

ördek değilsin ki vaklarsın; gel vazgeç vaklamaktan...
kendini zahit sanıp herkesi mücrim sanmaktan...
geç akları karalamaktan, kendine dön vaz geç gönül...

koyun değilsin ki sürüden, anlarmısın düttürüden?
varsın özüne zulüm eden, garip bir Allah kulu olsun...
bilmez iken pahasını, bir etiket yapıştırmaktan,
vacgeç gani ol gani gönül...

insan çarşı malı değil; alı moru gülü değil,
sen biraz da kendini bil,
vazgeçip diken olmaktan, vazgeç güle laf atmaktan...

kalptir kulunun kıblesi, ayıptır abesle iştigal etmesi,
ha huuu sesi ha su sesi, yaradandandır esmesi,
günahkar sanıp ta herkesi, vazgeç artık karalamaktan.

çoktan var yazamadığın, gönül topraktır kazamadığın
bilirmisin, bilinmez; içinde ne cevherler var,
aralayıp gönül gözün, arifçe filozofça olsun sözün,
hele bir bak! aç gözünü, gece ile gündüzün gör farkını

gönül derdini bilirim, yetmez aldığın ilim,
vazgeç heva ile oyalanmaktan! nasıl inler inim inim,
kuyudan çekilen çıkrık, çekil bir köşeye artık
vaz geç gönül...

26/Aralık/2009/Bodrum