Lafzatullah Şiiri - Mehmet Cıngır

Sevgilinin doksan dokuz güzel adı vardır,
Bunların ayrı ayrı kokusu ve tadı vardır
İçine alır doksan dokuzu lafzatullah
Yoktur bunların içerisinde”tengri” billah.

Lafzatullah ki yücelerden daha yücedir,
Bunu idrak edemeyen akıl ne cücedir.
“Allah”Hakk’a delalet eden özel bir isimdir,
O,doksan dokuz içinde en güzel isimdir.

“Tanrı”doksan dokuz güzelin içinde yoktur,
Bu söz,Allah’ın zatına atılan bir oktur.
Var iken lafzatullah, tanrıda ısrar neden?
İşte bu anlayıştır müslümanı kahreden.

“Allah” sözü ism-i a’zam , lafza-i celaldir
Bu söz noksanlardan münezzeh mutlak kemaldir.
Bilin ki, tanrı sözü tutmaz “Allah” yerini,
İster ikisini kullan,istersen birini.

Lafzatullah hiçbir isimden türememiştir,
“Tanrı”diyen bu inceliği görememiştir.
Hiçbir söz lafzatullahı ihata edemez.
“Tanrı,tanrı” der de neden”Allah Allah”demez?

Allah’ı sevdiği isimlerle zikredelim,
Ve onlardaki ince sırları fikredelim.
İşte o an, zaman durur ve mekân silinir,
Ruhlar, ince bir duman gibi göğe salınır.