Deli yürek aktı coştu sığmadı hiç kocaman bendime
Güzel günde koşanlar düşünce uğramaz oldu töbe semtime
Sağa sola bakındım kala kala bir başım kalmış iki elime
Bilsem üzülürmüyüm kısmet olacak ahirette kefen tenime
Param parça olsam laf söyletmem insan sevgime
Aynaya baktım ne gülen yüz nede mutluluk var bende
Sanki hayallerim kalmış sonsuz dönmez hep geride
Yalnızlığım çaresiz tek tabanca yansıyor umutsuz özüme
Yıkık virane dökülmüşüm tamir olup gelmem kendime
Zor günler yaşayıp acılar çeksemde laf söyletmem insan sevgime
Danesi dökülmüş başağı rüzgarda savurup elemek ne diye
Eşten dosttan ilaç diye bir diş sarımsak kalmamış geriye
Sanmaki kalman için bu dünya ebedi sana hediye
Musallaya binmeden gözüm açıkken laf söyletmem insan sevgime
Kayıt Tarihi : 28.2.2012 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Kalaycı](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/28/laf-soyletmem-insan-sevgime.jpg)
yolun açık olsun daima,hep şiir gibi kal.....
sevgiler güzel yüreğinize......
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (4)