Muradım kendini herkesten aciz bil ki, insan kal
Kendin de ara kimse de kusur arama Murat
Din dil ırk ayırma, herkese aynı gözle bak
Allah'ın yarattığına, sakın laf etme Murat...
Aman ha kibre kapılıp boş kelam düzme
Haddini bil, küçük görüp kimseyi incitip üzme
Her işe burnunu sokup, kurulu düzeni bozma
Verilmiş emeği harcanmış zamanı, hiç etme Murat..
Ne kadar unutsan da, son nefesle hayat sona erer
Bırakıp gideceksen, biriktirdiğin mal neye değer?
Para pul değil de, İyilik ve güzellik yoldaşın olursa eğer
Verilen rızka şükrederek razı ol, nimete laf etme Murat...
Şu garip, bu cahil deyip de kimseye hor bakma
Kendini bil, bil ki bile bile haddini aşıp ateşe atma
Haset edip asılsız iftiralarla kimseyi yakma
Mazlumun kanayan yarasına tuz basma Murat...
Hiç birşey bilmez iken, üstad gibi yalanlar atma
Güler yüzün ve tatlı dilinle tek bir kulu ldatma
Bir kaç asılsız övgüyle, saygı görüp caka da satma
Riya ve yalanlarla masumun dünyasını dar etme Murat...
Dil ayrı kalp ayrı derken, Allah deyip olma münafık
Görme kendini cehennemin narına layık
Etme seni yaratanın önünde başını eğik
Halktan gelen belaya sabret, yazılana laf etme Murat...
Kimler geldi kimler geçti, düşün bir şöyle
Sen kulsun, dünya imtihan, bunu bil böyle
Senin için verdiğine de vermediğine de çok şükür eyle
Nimeti beğenmeyerek hor görüp de, rızkını az etme Murat...
Kayıt Tarihi : 28.7.2024 11:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!